بایگانی ماه آگوست, 2024

اثبات نسب به چه معناست و چگونه صورت می پذیرد؟ وکیل فرنیان فر پاسخ می دهد : این امر در شرایطی حائز اهمیت است که ابهاماتی در رابطه با نسب فرد وجود داشته باشد و او تقاضای اثبات نسب را مطرح می کند. نسب و مشروعیت نسب یکی از مهم ترین موضوعات حقوقی ایران و فقه اسلامی به شمار می رود و نشان می دهد که شخص می تواند واجد بسیاری از حقوق شناخته شده ی خود از سوی والدین و سایر حقوق قانونی خود در سطح جامعه باشد. در غیر این صورت نسب نامشروع می تواند بسیاری از حقوق قانونی فرد را سلب نموده و مشکلات فراوانی را برای اشخاص به وجود بیاورد.

شرایطی را در نظر بگیرید که شخصی به دنبال عقد موقت پدر و مادر خود متولد گردیده و زمان تولد او به دورانی باز می گردد که مدت زمان عقد موقت پدر و مادر او به پایان رسیده و به اصطلاح مدت زمان عقد منقضی شده است.

• به نظر شما در چنین شرایطی چگونه اثبات نسب فرزند امکانپذیر است؟

در ادامه با وکیل فرنیان فر همراه باشید.

اثبات نسب به چه معناست؟

نسب از نظر لغوی به معنای خویشاوندی و نژاد است و از نظر حقوقی رابطه ی خونی و ژنتیکی بین دو فرد را تعریف می کند؛ به این معنا که یکی از نسل دیگری و یا هردو از نسل شخص ثالثی هستند. دعوی اثبات نسب در شرایطی مطرح می شود که ضروریست از نظر قانونی انتساب و خویشاوندی یک شخص به والدین خود یا یکی از آنها احراز گردد و شک و تردیدی که در این میان وجود دارد، برطرف شود.

نسب از وجود رابطه ی خونی و شرعی بین دو فرد حکایت می کند و به اصطلاح قرابت نسبی افراد را بیان می دارد. قرابت نسبی تبعاتی نظیر ارث و ممنوعیت نکاح را به همراه دارد که از نظر حقوقی بسیار حائز اهمیت هستند.

در حقیقت ضرورت اثبات نسب به این امر باز می گردد که شخص از این طریق بتواند هویت اصلی و پاره ای حقوق قانونی خود را به دست آورده و از آن بهره مند گردد. در صورتی که نسب شما به اثبات نرسد و یا شبهاتی در آن وجود داشته باشد به این معناست که در انتساب شما به والدینتان و یا یکی از آنها تردیداتی وجود دارد.

بنابراین احتمالا هویت پدر شما مشخص نیست، شما نمی توانید صاحب شناسنامه شوید، به مدرسه بروید، صاحب بیمه شوید، به سرکار بروید، ازدواج کنید، صاحب ارث شوید، صاحب نفقه شوید و بسیاری از حقوق قانونی از شما سلب خواهد شد. در واقع بدون نسب و اثبات آن با یک فرد بی هویت روبرو هستیم که مهر فرزند نامشروع بر پیشانی اوست و این می تواند مشکلات زیادی را برای فرد در سطح جامعه به وجود بیاورد.

به طور کلی نسب افراد از طریق لقاح طبیعی و لقاح مصنوعی حاصل می گردد.

در ادامه با چهار حالت زیر مواجهیم:

1. نسب مشروع
2. نسب نامشروع
3. نسب ناشی از شبهه
4. نسب ناشی از لقاح مصنوعی

دعوی اثبات نسب در ردیف دعاوی حقوقی قرار می گیرد و مرجع قضایی صالح برای رسیدگی به آن دادگاه خانواده محل تولد فرد است.

اثبات نسب در چه شرایطی مطرح می شود؟

به مثال قبلی باز می گردیم که زن و مرد پس از انقضای مدت زمان عقد با یکدیگر نزدیکی می کنند. طبیعتا این دو نفر با این تصور که مدت زمان عقد آنها تمام نشده، اقدام به نزدیکی کرده اند و قصد زنا ندارند. اما فرزند آنها فرزند ناشی وطی به شبه است و بنابراین با نسب ناشی از شبهه مواجهیم که در صورت عدم حضور پدر یا عدم پذیرش فرزند، می توان دعوی اثبات نسب را علیه او آغاز نمود.
به طور کلی اثبات نسب در شرایطی بسیار زیادی قابل طرح است و ارتباط چندانی با مشروعیت یا عدم مشروعیت فرزند ندارد. همچنین دعوی اثبات نسب لزوما به سمت پدر نیست و گاه علیه مادر صورت می پذیرد. به عبارت دیگر هرگاه در والدین یا یکی از والدین کودک ابهامات و شبهاتی وجود داشته باشد و یا در موقعیت هایی که نیاز به اثبات این امر است، می توان از طریق طرح دعوی اثبات نسب پیش رفت.

در ادامه با مثال هایی به شرح بیشتر این مقوله پرداخته ایم:

اثبات نسب مشروع

اثبات نسب مشروع در شرایطی مطرح می شود که کودک حاصل عقد نکاح بوده و رابطه ی شرعی و قانونی بین پدر و مادر او وجود دارد، اما بنا به دلایلی نظیر جنگ یا زلزله پدر کودک مفقود بوده و پس از سالها بازگشته است. یا شرایطی را در نظر بگیرید که علی رغم جاری شدن خطبه ی عقد، عقد ازدواج به صورت رسمی به ثبت نرسیده است. در تمامی این موارد نسب فرد مشروع است ولی برای اثبات نسب و احراز رابطه ی خویشاوندی پدری یا مادری خود می تواند اقدامات قانونی را انجام دهد.

اثبات نسب نامشروع

در شرایطی که با اثبات نسب نامشروع مواجهیم، نسب فرد نامشروع تلقی می شود و او به اصطلاح حاصل رابطه ی زنا میان پدر و مادر خود است. متاسفانه این مورد بارها مشاهده گردیده و در بیشتر موارد پدر از پذیرش فرزند خود سرباز زده است. در چنین شرایطی اثبات رابطه ی پدری یا مادری می تواند از طریق اثبات نسب صورت پذیرد.

زن و مردی را در نظر داشته باشید که پس از رابطه ی زنا، فرزند آنها متولد گردیده و خبری از پدر نیست. در چنین شرایطی مادر فرزند در صدد اخذ شناسنامه ی اوست و از طریق دعوی اثبات نسب در صدد احراز رابطه ی پدری میان فرزند و آقایی است که با او رابطه ی جنسی برقرار کرده است.

اثبات نسب ناشی از شبهه

نسب ناشی از شبهه در شرایطی مطرح می شود که زن و مرد با تصور اینکه بین آنها رابطه ی زوجیت رسمی و شرعی وجود دارد، اقدام به نزدیکی نموده و فرزندی متولد می گردد. بنابراین این رابطه نه زناس و نه ارکان رابطه ی مشروع را دارد. در چنین شرایطی می توان از طریق اثبات نسب، رابطه ی پدری یا مادری را به اثبات رساند. چنین نسبی را نسب ناشی از شبه می نامند و جزء مواردی است که به اثبات نسب نیاز دارد. به نظر شما در چنین شرایطی به این شخص شناسنامه ای تعلق می گیرد و او می تواند از پدر خود ارث ببرد؟

اثبات نسب ناشی از لقاح مصنوعی

با پیشرفت علم و رشد فناوری های نوین، مساله ی لقاح مصنوعی به عنوان یک راهکار کارآمد و موثر برای زوجین نابارور مطرح گردیده است. لقاح مصنوعی از متدهای متعددی پیروی می کند و در این میان حسب مورد ممکن است از اسپرم های شخص دیگری برای باروری زن استفاده شود. بنابراین نطفه از اسپرم پدر نیست و این می تواند سرآغاز برخی مشکلات حقوقی محسوب شود، به خصوص در شرایطی که پدر از پذیرش فرزند خود امتناع کرده و نفی نسب را مطرح می نماید.

توجه داشته باشید که دعاوی نفی نسب یا نفی فرزند نیز در برخی مواقع مطرح است که اشخاص بنا به دلایل متعددی در صدد نفی اولاد خود هستند.

این نکته ی مهم را همواره در نظر داشته باشید که برای اثبات نسب لزوما زنده بودن شخص مورد نظر نیست. برای مثال گاه میان زن و مردی عقد دائم وجود دارد که بنا به دلایلی به صورت رسمی ثبت نشده است. تصور کنید فرزندی متولد می گردد و مرد ناگهان فوت می کند. در چنین شرایطی مادر می تواند برای اثبات نسب اقدام نموده و در ادامه فرزند او صاحب شناسنامه و حتی ارث از سوی پدر خود می شود.

مدارک مورد نیاز برای اثبات نسب

وکیل اثبات نسب : طریقه و روش های اثبات نسب در رابطه با هر پرونده متفاوت است و بالتبع مدارک مورد نیاز نیز کمی تغییر می کند. برای مثال اگر در پرونده ای با اثبات نسب مشروع مواجهیم و رابطه ی مشروعی بین پدر و مادر شخص وجود دارد، می توان از طریق اثبات رابطه ی زوجین بین پدر و مادر قضیه را به اثبات رساند. در مقابل اگر با اثبات نسب نامشروع مواجه باشیم، رابطه ی زوجیتی بین پدر و مادر وجود ندارد، بنابراین سندی نیز در این زمینه فراهم نیست. در چنین شرایطی بایستی از طریق اقرار، آزمایش ژنتیک، سوگند و اماره ی قضایی مساله را به اثبات رساند.

به طور کلی اگر به دنبال اثبات نسب هستید،

مدارک مورد نیاز پرونده ی شما شامل موارد زیر خواهد بود:

• اثبات رابطه ی زوجیت از طریق ارائه ی سند ازدواج، صیغه نامه ، شاهد عقد، سوگند، اماره قضایی و … در شرایطی که نسب مشروع و نسب ناشی از شبهه مطرح است.
• اثبات نسب مادری از طریق ارائه ی گواهی پزشکی، گواهی ماما، برگه ی زایمان بیمارستان، سوگند، شهادت شهود، اماره قضایی ،نظریه ی پزشک قانونی مبنی بر انجام زایمان و سایر موارد صورت می پذیرد.
• اثبات نسب پدری که بسیار دشوار است ولی از طریق روش هایی نظیر انجام آزمایشات ژنتیک، اماره فراش، اقرار، سوگند و در برخی موارد شهادت شهود امکانپذیر خواهد بود.

در این میان انجام آزمایشات ژنتیک دلیل بسیار روشنی برای اثبات نسب محسوب می شود و می تواند بسیار موثر واقع شود.

اماره فراش به چه معناست؟

اماره فراش یا اماره ابوت در قانون مدنی بدین صورت تعریف شده است: طفلی که در زمان زوجیت متولد می گردد، متعلق به مرد است ولی این شرط را بایستی در نظر داشت که از زمان نزدیکی تا زمان تولد فرزند کمتر از 6 ماه و بیشتر از 10 ماه نگذشته باشد. چنانچه مردی در صدد عدم پذیرش و به اصطلاح نفی فرزند خود ولو در شرایطی که اماره فراش به اثبات رسیده باشد، لعان تنها گزینه ای است که برای همیشه نسب پدری و فرزندی را از میان برده و نفی ولد صورت می پذیرد.

ارائه مشاوره حقوقی با وکیل اثبات نسب

همه ی ما به خوبی با پیامدها و تبعات منفی عدم اثبات نسب و مواردی نظیر نسب نامشروع به خوبی آشنا هستیم. فرزند نامشروعی که نسب او مشخص نیست، متاسفانه در جامعه ی ما جایگاه خوبی ندارد و نمی تواند هم ردیف یک شهروند معمولی زندگی کند. همچنین مشخص نبودن نسب شخص در پاره ای موارد مساوی است با تضییع حقوق او، چرا که نه ارثی به او تعلق می گیرد و نه صاحب نام خانوادگی است.

جزئیات و نکات بسیار زیادی در این رابطه وجود دارد که در مسیر پرونده ی شما تاثیرگذار خواهد بود. بد نیست بدانید که با توجه به رای وحدت رویه ای که اخیرا در رابطه با فرزندان نامشروع صادر گردیده، نگاهی منعطف تر به این قضیه وجود دارد و امیدوارم که این رای بتواند وضعیت حقوقی و قانونی فرزندان نامشروع را بهبود بخشد. انتخاب یک وکیل امور حسبی متخصص و باتجربه می تواند پرونده ی شما را در مسیر درست قانونی خود هدایت نموده و بهترین نتایج را در کوتاه ترین زمان ممکن برای آن رقم بزند.

برای کسب اطاعات بیشتر و انجام مشاوره حقوقی تخصصی در این زمینه می توانید با فرنیان فر وکیل پایه یک دادگستری در ارتباط باشید.

عزل وصی به دنبال عدم انجام مسئولیت و تعهدهای او صورت می پذیرد و تحت شرایط خاصی امکانپذیر است. موضوع وصیت به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات حقوقی شناخته می شود که از منظر قانون و شرع بسیار حائز اهمیت است. به طور کلی تقسیم اموال و میراث افراد پس از مرگ آنها و سایر مسائلی که در متن وصیت نامه به آن اشاره می شود، سابقه ای دیرینه دارد و در بسیاری از تمدن های پیشرفته ی دنیا از گذشته تا به امروز به چشم می خورد.

وصیت نامه ها به اشکال مختلفی تنظیم می شوند و مسائل متعددی در آن بیان می گردد. برای مثال گاهی متوفی یا موصی شخصی را تحت عنوان وصی برای اجرای وصیت نامه ی خود انتخاب می کند و پاره ای وظایف و تعهدات را به او محول می نماید. شرایطی را در نظر بگیرید که وصی از انجام وظایف و مسئولیت های خود در راستای موقعیتی که دارد، تخطی نموده و به اصطلاح کوتاهی کرده است.

• به نظر شما قانون اجازه ی عزل وصی را می دهد؟

برای پاسخ به این سوال مهم در ادامه با وکیل فرنیان فر همراه باشید.

آشنایی با وظایف وصی

بر اساس یک سنت قدیمی که خاستگاه شرعی و فقهی نیز دارد، وصیت نامه به عنوان یک امر مهم و ضروری شناخته می شود که افراد به موجب آن می توانند تکلیف اموال و دارایی های خود را پس از مرگ مشخص نموده و سایر امور مالی و غیرمالی خود را بیان نمایند. وصیت نامه ها انواع و اشکال مختلفی دارند که در یک تقسیم بندی کلی با توجه به ماده ی 825 به وصیت نامه تملیکی و عهدی دسته بندی می شوند.

وصیت نامه تملیکی بدین صورت تنظیم می شود که شخص وصیت کننده اموال و دارایی های خود را به شخص دیگری می بخشد و یا تحت عنوان وقف به کار مشخصی اختصاص می دهد. به عبارت دیگر انتقال مالکیت اموال و دارایی ها اتفاق می افتد. این نکته را متذکر می شویم که افراد از نظر قانونی می توانند تا یک سوم از اموال و دارایی های شخصی خود را ببخشند و یا وقف کنند. چنانچه بیشتر از یک سوم از اموال و دارایی ها در وصیت نامه ذکر شده باشد، تنها از طریق رضایت وراث اجرا خواهد شد.

در رابطه با وصیت نامه عهدی، شخصی به عنوان مسئول اجرای متن وصیت نامه از طرف وصیت کننده منصوب می شود که وصی نام دارد. از نظر حقوقی وصی به عنوان یکی از مهم ترین ارکان وصیت نامه شناخته می شود و مسئول قانونی اجرای وظایفی است که از طریق وصیت نامه به او محول گردیده است. برای مثال ممکن است در متن وصیت نامه عهدی سرپرستی و مراقبت از فرزندان، رسیدگی به اموال و دارایی ها، تصفیه ترکه، سرپرستی اموال، امور کفن و دفن، پرداخت بدهی ها و بسیاری موارد دیگر به وصی محول شود.

وصی در درجه ی اول بایستی با رعایت اصل امانت داری و به صورت عادلانه در راستای اجرای وصیت نامه قدم بردارد. اهلیت وصی بسیار حائز اهمیت است و با فوت موصی ( وصیت کننده ) اجرای وظایف او آغاز می گردد. از نظر قانونی و شرعی وصی موظف است که تمامی وظایف و مسئولیت های خود را که از طریق وصیت نامه به او محول گردیده به درستی و بی کم و کاست انجام دهد. به نظر شما در شرایطی که وصی از انجام مسئولیت ها و وظایف قانونی خود سرباز زده و یا کوتاهی کرده است، امکان عزل او وجود دارد؟

شرایط عزل وصی

از نظر حقوقی امکان عزل وصی وجود دارد و قانون شرایط و مواردی را پیش بینی نموده که به موجب آن می توان عزل وصی را خواستار گردید. هرگونه کوتاهی، افراط، تخطی، عدم انجام صحیح وظایف و مسئولیت های محوله، حجر، جنون، خیانت در امانت و سایر موارد قانونی می تواند موجبات قانونی عزل وصی را فراهم آورد. البته در نظر داشته باشید که اثبات این مساله و احراز آن بایستی از طریق مراجع قضایی صورت پذیرد و بر اساس قانون باشد. به طور کلی هرگاه وصی منافع وراث را در نظر نگیرد و یا به هر روش و دلیلی تضییع حقوق وراث و سایر ذینفعان وصیت نامه را موجب گردد، امکان عزل وصی وجود دارد.

شروع شکایت برای عزل وصی ممکن از طرف وراث یا یکی از ناظرین بر وصی یا نمایندگان قانون آنها آغاز گردد. البته هر یک از ذینفعان وصیت نامه مانند طلبکاران و نمایندگان قانونی آنها نیز می توانند دعوی عزل وصی را آغاز نمایند.

شرایطی را در نظر بگیرید که وصی به عنوان مسئول پرداخت بدهی های متوفی انتخاب شده و بایستی از محل اموال و دارایی های متوفی این امر را انجام دهد. در شرایطی که وصی از انجام این امر امتناع ورزد و یا در جهت تضییع حقوق طلبکاران قدمی بردارد، طبیعتاً از اجرای صحیح وصیت نامه فاصله گرفته و به اصطلاح بی مسئولیتی او احراز خواهد شد. بنابراین عزل او نیز امکانپذیر است.

در رابطه با عزل وصی نکات زیر را به خاطر بسپارید.

• چنانچه وصی در زمان تنظیم وصیت نامه توسط موصی از انتصاب خود به عنوان وصی اطلاع داشته باشد، می تواند آن را قبول کرده و یا رد نماید. اما در صورتی که از انتخاب خود به عنوان وصی اطلاعی ندارد،پس از فوت موصی، قبول وصی الزامی نیست و او موظف به انجام متن وصیت نامه به عنوان وصی خواهد بود.
• از آنجایی که موصی به دلیل ویژگی های شخصیتی وصی او را برای انجام امور وصیت نامه ی خویش به عنوان وصی انتخاب کرده است، وصی نمی تواند شخص دیگری را به عنوان جانشین خود و وصی جدید معرفی کند. این امر تنها در شرایطی امکانپذیر است که موصی در متن وصیت نامه ی خود صراحتاً اجازه ی آن را بیان کرده باشد.
• هرگاه در صورت تخطی و عدم انجام وظایف وصی، ضرر و خسارتی به وراث و یا سایر ذینفعان وارد شود، وصی مسئول جبران ضرر و زیان وارده خواهد بود.
• دادگاه محل آخرین اقامتگاه متوفی که متن وصیت نامه و انتخاب وصی در آنجا تنظیم شده است، به عنوان مرجع قضایی صالح برای رسیدگی به دعوی عزل وصی شناخته می شود.

ارائه مشاوره حقوقی

انتخاب وصی به عنوان نماینده ی قانونی موصی برای انجام وظایف و مسئولیت های مورد نظر او سابقه ای دیرینه در فرهنگ و سنت ایرانی دارد و موضوعیست که در شرع اسلامی نیز مورد توجه قرار گرفته است. از این رو قانونگذار با جزئیاتی دقیق تر به آن پرداخته و نکات زیادی را در این رابطه پیش بینی کرده است.

انتخاب یک وکیل امور حسبی متخصص و باتجربه در این امر ضمن ارائه ی یک مشاوره ی حقوقی دقیق و تخصصی، پرونده ی شما را در مسیر درست قانونی هدایت می کند و بهترین نتایج را در کوتاه ترین زمان ممکن برای آن رقم خواهد زد.

برای کسب اطلاعات بیشتر و انجام مشاوره حقوقی تخصصی در این زمینه می توانید با فرنیان فر وکیل پایه یک دادگستری در ارتباط باشید.

روش های اثبات تجاوز ، راهکار ها و نحوه اقدامات قانونی : با توجه به این که تجاوز در قانون ایران جرم انگاری شده روش هایی وجود دارد که از طریق آن می توان تجاوز به عنف را اثبات نمود. تجاوز به هر شکلی که باشد برای افراد تجربه بسیار دردناکی است و آثار و تبعات آن گاه تا پایان عمر همراه فرد باقی می ماند.

قانون اهمیت ویژه ای برای این دسته از جرایم قائل گردیده و مجازات های سنگینی برای آن در نظر گرفته است. از این رو نحوه و روش های اثبات تجاوز از منظر قوانین ایران بسیار حائز اهمیت و این مهم شرایط متفاوتی را برای شاکی و متهم رقم می زند. به نظر شما از طریق چه روش هایی می توان تجاوز به عنف را اثبات نمود؟ در ادامه با وکیل تجاوز همراه باشید.

 

جرم تجاوز از منظر قانون مجازات اسلامی ایران

در قانون مجازات اسلامی ایران از تجاوز تحت عنوان زنای به عنف یاد شده. هرچند مسایلی نظیر لواط به عنف نیز می تواند مصداقی از تجاوز شناخته شود و به همان میزان آزاردهنده باشد.

البته بایستی در نظر داشته باشید که خشونت و آزار جنسی موضوعی جداگانه است و تجاوز تنها یکی از مصادیق مهم آن شناخته می شود. در یک تعریف ساده و جامع تجاوز به عملی گفته می شود که دخول و نزدیکی بدون میل و رضایت طرف مقابل و توام با زور ، ارعاب و خشونت صورت پذیرفته باشد. در تمامی نظام های حقوقی دنیا و در بیشتر دوره های تاریخی تجاوز به عنوان یکی از جرایم خشن و سنگین طبقه بندی و مجازات های سختی برای آن در نظر گرفته شده.

بنابراین تجاوز شامل وارد کردن و هرگونه دخول به مرد و یا زن قربانی است و در این راستا دخول از طریق واژن یا مقعد فرد قربانی تفاوتی در نوع جرم ندارد. یک عامل بسیار مهم در رابطه با جرم تجاوز وجود دارد و آن عدم رضایت قربانیان و توام بودن تجاوز با زور و ارعاب است. بنابراین اگر عمل نزدیکی با میل و رضایت قربانی صورت پذیرفته باشد، موضوع از حالت تجاوز خارج می شود و ممکن است جرم زنا و یا لواط باشد.

هرگونه نزدیکی در حالت خواب، مستی و بیهوشی با افراد قربانی اعم از زن و مرد که بدون میل و رضایت آنها صورت پذیرفته و همچنین فریب و اغفال افراد کم سن و سال و ارتکاب نزدیکی به آنها می تواند در حکم تجاوز به عنف تلقی گردد. قانون کیفری ایران مجازات اعدام را برای جرم تجاوز در نظر گرفته که مجازات بسیار سنگینی است. البته حسب مورد ممکن است مجازات های دیگری نظیر حبس نیز برای متجاوزین در نظر گرفته شود.

راهکارهای اثبات تجاوز

تجاوز در دسته جرایمی به شمار می رود که هویت و کرامت انسانی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و آثار مخرب غیرقابل جبرانی برای فرد قربانی بر جای می گذارد. از سوی دیگر تجاوز عموما در مکان های خلوت صورت می پذیرد و این موضوع می تواند اثبات جرم تجاوز را پیچیده تر و دشوار تر نماید. با این حال قانونگذار ایران راهکارهایی را پیش بینی نموده که به اثبات تجاوز کمک شایانی می کند.

روش های اثبات تجاوز در قانون ایران

1- اقرار متهم

اعتراف و اقرار متهم محکم ترین و بهترین ادله ای است که نشان می دهد فرد قربانی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته. هرگاه متهم چهار بار علیه خود اقرار نماید که عمل زنای به عنف و یا لواط به عنف را مرتکب گردیده ، جرم تجاوز محرز بوده و به اثبات می رسد.

2- شهادت شهود

در قانون مجازات اسلامی شهادت شهود به عنوان یکی از روش های اثبات تجاوز پیش بینی شده و بر این اساس جرم تجاوز با شهادت حداقل چهار شاهد مرد به اثبات می رسد. برای این نوع شهادت ضروریست که شاهدین عمل تجاوز به عنف را از نزدیک مشاهده کرده باشند و شهادت همه ی آنها یکسان باشد.

3- علم قاضی

یکی از مواردی که به اثبات جرم تجاوز کمک می کند، علم قاضی است. علم قاضی بر اساس مستندات، ادله و مدارک موجود، نظریات کارشناسی، محتویات پرونده و اظهارات شاکی شکل می گیرد. بدیهی است که اگر با توجه به مجموع این موارد قاضی به این یقین برسد که تجاوز به عنفی صورت پذیرفته ، جرم تجاوز قابل اثبات است.

در این میان به نکات مهم زیر بایستی توجه نمود:

هرگاه با تجاوز جنسی مواجه شدید هرگز بدن خود را نشویید. شستن با آب، حمام رفتن،مسواک زدن، دستشویی رفتن و هرگونه اقدام مشابه می تواند آثار تجاوزی که از سوی فرد متجاوز بر روی بدن شما باقی مانده مانند: اسپرم و خون را از بین ببرد. این آثار توسط پزشکی قانونی قابل بررسی است و به اثبات تجاوز و دستگیری مجرم کمک می نماید.

سعی کنید تمامی لباس های خود را در یک کیسه ی پلاستیکی برای بررسی های دقیق تر به پزشکی قانونی تحویل دهید. می توانید از پزشکی قانونی درخواست نمایید تا آزمایش های لازم برای برای تشخیص بیماری های مقاربتی و تست بارداری را برای شما انجام دهد.

پس از اینکه مورد تجاوز قرار گرفتید سریعا به نزدیک ترین کلانتری محل خود مراجعه نمایید و تمامی ماوقع را برای آنها شرح دهید. اگر نوشیدنی الکلی مصرف کرده اید و مست بوده اید حتما در گزارش خود قید کنید. همچنین هرگونه اطلاعات و مدرکی که به شناسایی و دستگیری متهم کمک می کند و برای اثبات جرم تجاوز موثر است، ارائه دهید. سپس بلافاصله بایستی برای انجام بررسی و معاینات دقیق تر به پزشکی قانونی مراجعه نموده و گواهی های مربوطه را دریافت نمایید.

مشاوره حقوقی و پیگیری پرونده

سالهاست که جرم تجاوز با قربانیان زن گره خورده و یک باور عمومی قوی در این رابطه شکل گرفته که جرم تجاوز صرفا برای زنان محقق می شود. در حالی که تجاوز خشونتی فارغ از جنسیت است و برای مردان نیز رخ می دهد. عموما تجاوز گروه سنی و جنسیتی خاصی نمی شناسد و قربانیان آن ممکن است یک کودک، فرد ترنس و یا حتی یک مرد میانسال باشد.

جرم تجاوز تحت شرایط خاصی به وقوع می پیوندد و در بیشتر موارد قربانیان جسارت و توان بازگویی و بیان آن را ندارند. این موضوع سبب شده که افراد زیاد قربانی تجاوز شوند بدون اینکه متجاوزین دستگیر شود. البته در سال های اخیر قربانیان بسیاری سکوت خود را شکسته اند و با اثبات جرم ، متجاوزین زیادی محاکمه و مجازات شده اند.