وکیل ورود ثالث + ۳ شرط لازم

وکیل ورود ثالث متخصص و با تجربه : ما در حقوق مدنی و به خصوص در مباحث مربوط به آیین دادرسی با دو مفهوم خواهان و خوانده در دعاوی حقوقی مواجه هستیم. در واقع اغلب دعاوی مطروحه در دادگاه های حقوقی به طرفیت دو نفر با عناوین فوق به جریان می‌افتند؛ با این حال ممکن است در برخی از دعاوی به ورود یک شخص دیگر در دعوای اصلی نیاز باشد که در آیین دادرسی مدنی تحت عنوان ثالث شناخته می شود.

وارد شدن شخص ثالث به دعاوی مطروحه در دادگاه ها به سه شیوه ذیل امکان پذیر است:

• ورود ثالث
• اعتراض ثالث
• جلب ثالث

مبحث پیش رو توسط وکیل ورود ثالث تهیه و تنظیم شده است مباحث مورد نظر ما در این مقاله، بررسی مسائل مربوط به ورود ثالث است. در صورت نیاز به آشنایی با این مفهوم می توانید تا انتهای این مقاله ما را همراهی نمایید.

ورود ثالث به چه معناست؟

تصور کنید دعوایی در دادگاه حقوقی مطرح شده است؛ فردی به عنوان خواهان مسئله ای را علیه فرد مقابل که خوانده نام دارد مطرح نموده و به دنبال احقاق حق است. در این میان ممکن است فردی غیر از خواهان خود را در خصوص دعوای مطروحه محق بداند. در این شرایط می تواند در قالب ورود ثالث به دعوای مطروحه وارد شده و در پی احقاق حق خود یا پیشگیری از تضییع حقوق خود باشد.

ثالث باید به کمک وکیل ورود ثالث مدارک و دفاعیات خود را در خصوص این مسئله بیان کند تا مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم و ارتباط با دعوای اصلی و موضوع مطرح شده، حق ورود به دعوا را داشته باشد. دقت کنید که وارد ثالث لازم نیست صرفاً علیه خوانده، دعوی خود را مطرح کند بلکه وی می تواند در مقام خواهان، مدعی دعوی اصلی را مقابل خود قرار داده و ادعای او را زیر سوال ببرد.

به عنوان مثال: اگر خواهان علیه فردی دیگر در قالب خوانده، دعوی الزام به تنظیم سند رسمی مطرح کند ثالث می تواند با مدارک لازم در زمینه مبایعه نامه مقدم و ادعای مالکیت، درخواست خواهان را به چالش بکشد. در این شرایط وی علاوه بر بطلان اسناد و مدارک خواهان، خوانده را ملزم به تنظیم سند رسمی و انتقال سند مالکیت به نام خود می کند.

وکیل ورود ثالـث

ورود ثالث به دعوای حقوقی به دو نوع مختلف تقسیم می شود؛ ورود ثالث ممکن است اصلی باشد یا تبعی! زمانی ورود ثالثی اصلی قلمداد می‌شود که موضوع مطرح شده از جانب او هرچند با دعوای مطروحه مرتبط است اما حق مستقلی را برای او ایجاد می‌کند.اگر شخص ثالث هدف خود از ورود به دعوا را سهیم شدن در حقوق خواهان بداند دعوای او تبعی بوده و نمی توان آن را به طور مستقل مورد رسیدگی قرار داد.

مثالی که در مبحث اخیر مطرح کردیم یک نمونه بارز از ورود ثالث اصلی است. در خصوص ورود ثالث تبعی می توان گفت که فردی علیه دیگری دعوی مزاحمت و ممانعت از حق را مطرح می کند. همانند: خوانده با خالی کردن مصالح ساختمانی در مقابل درب ورودی یک ساختمان چندین طبقه، امکان عبور و مرور افراد ساختمان را با مشکل مواجه نموده است.

اگر یکی از مالکین واحدهای ساختمان مذکور، درخواست رفع مزاحمت و ممانعت از حق بدهد و یکی دیگر از مالکین واحدها نیز پس از مطرح شدن این دعوی، بخواهد چنین درخواستی را مطرح کند می تواند به کمک وکیل حقوقی به این دعوی وارد گردد. در این شرایط خواسته وی تبعی بوده و مستقل از خواسته خواهان نیست.

شرایط ورود ثالث

وکیل ورود ثالث: افراد نمی توانند در هر زمان و بنابر هر اقتضایی به دعوای مطروحه وارد شوند. با توجه به قوانین موجود در این زمینه شرایط ذیل جهت ورود ثالث به دعوی مورد نظر لازم است:

۱٫ دعوای حقوقی در جریان رسیدگی قرار گرفته باشد و به اتمام نرسیده باشد

در واقع اگر دعوای حقوقی مطرح نشده باشد فرد نمی‌تواند به عنوان ورود ثالث در این دعوا وارد شده و در مقامی همانند خواهان، حقوق خود را مطالبه کند بلکه باید شخصاً دعوای مورد نظر را مطرح کرده و یک روند حقوقی را آغاز کند. اگر هم دعوای مورد نظر به اتمام رسیده باشد ولی می‌تواند از طریق اعتراض ثالث وارد شده و به رای مورد نظر اعتراض کند. بنابراین ورود ثالث به دعوا از زمان رسیدگی به پرونده تا پیش از اتمام رسیدگی امکان پذیر است.

۲٫ موضوع مورد ادعای ثالث باید با موضوع دعوای میان خواهان و خوانده مرتبط باشد.

تفاوتی ندارد که وی حق مستقلی را در این دعوا جستجو می کند یا به دنبال حقوق مشترک با خواهان است در هر صورت ضرورت دارد حق وی با موضوع دعوا در ارتباط باشد.

۳٫ حقی برای ورود ثالث در دعوی وجود داشته باشد.

اگر هیچ گونه نفع و منفعتی را نمی توان در خصوص ورود ثالث به دعوا تصور کرد بنابراین نمی توان به وی اجازه ورود به دعوی را داد.