وکیل دستور موقت بهترین در تهران + ۷ نکته کلیدی

وکیل دستور موقت متخصص در تهران : اگر می خواهید دعوی یا خواسته ای را در دادگاه مطرح کنید باید از تمام حقوق و امتیازهایی که بر اساس قانون حق انجام آن ها را دارید اطلاع داشته باشید. عموماً بسیاری از مردم صرفاً به کلیات طرح دعوی و دادخواست می پردازند و به علت عدم اطلاع از قوانین شانس استفاده از برخی حقوق و تبصره ها را از دست می دهند. وکیل دستور موقت یکی از افرادیست که باید در دادرسی های فوری به وی مراجعه نمایید. می پرسید چرا؟ بهتر است در ادامه مقاله با وکیل فرنیان فر همراه باشید تا بتوانید به اهمیت کار وکیل متخصص حقوقی پی ببرید.

دستور موقت به چه معناست؟

اصطلاح رسمی و حقوقی دستور موقت در آیین دادرسی مدنی، دادرسی فوری است. دادرسی فوری نوعی از رسیدگی می باشد که از دادگاه صالح درخواست می کند تا با سرعت بیشتر و بدون ورود به ماهیت دعوا، قرار دستور موقت را صادر کند؛ دادگاه نیز در صورت احراز فوریت مبادرت به صدور دستور موقت می کند. دستور موقت با هدف توقیف موضوع دعوی اصلی به صورت موقت صادر می شود و موضوع آن باید با موضوع اصلی دعوا متفاوت باشد. درخواست صدور دستور موقت می تواند پیش از طرح دعوی اصلی، در زمان مطرح شدن آن و یا پس از طرح خواسته به دادگاه ارائه شود.

شرایط صدور دستور موقت

دادگاه ها همواره با درخواست صدور دستور موقت موافقت نمی کنند بلکه شرایط خاصی لازم است تا یک درخواست در این زمینه پذیرفته شود. اولین و مهمترین نکته در این زمینه، فوری بودن درخواست است؛ فوری بودن یک مصداق کلی است که می تواند در دادخواست های مختلف در صور متفاوت ظهور پیدا کند. خواهان باید ادله محکمی دال بر احتمال ورود ضرر به علت عدم توقیف موضوع مورد نظر را ارائه و اثبات نماید که اگر دستور موقت صادر نشود ورود ضرر قریب الوقوع خواهد بود.

در حالتی که دادگاه بعد از بررسی ادله مورد نظر به این مهم پی ببرد عدم پذیرش درخواست خواهان باعث می شود وی از لحاظ مالی یا معنوی خسارت حتمی یا قریب الوقوعی را متحمل شود باید با درخواست مورد نظر موافقت کند. این درخواست ممکن است به صورت درخواست توقیف مال، انجام فعل ضروری توسط شخص مقابل و یا عدم انجام امری باشد.

حال تصور کنید فردی که علیه او دستور موقت صادر شده است از اجرای قرار مورد نظر متحمل خسارت شود. در این شرایط فرد حق دارد برای جلوگیری از ضرر و خسارت های احتمالی از دادگاه و طرف مقابل تامین خواسته را طلب کند. در واقع قانون آیین دادرسی مدنی شرایطی را در نظر گرفته است تا هیچ کدام از طرفین دعوی متحمل خسارت نشوند.

رفع اثر از دستور موقت

دستور موقت همان طور که از نام آن پیداست باید دارای مدت زمان محدودی باشد. فرد نمی تواند برای یک زمان بسیار طولانی و یا به صورت دائمی درخواست توقیف مال، انجام فعل یا عدم اجرای امری را از دادگاه بخواهد. در صورت احراز شرایط ذیل، دستور موقت نیز به پایان رسیده و اوضاع به حالت پیش از درخواست مورد نظر باز می گردد. این شرایط عبارتند از:

• زمانی که فرد ۲۰ روز بعد از صدور دستور موقت مبادرت به اقامه دعوی در دادگاه صالح نکند.
• وقتی که فرد سه روز پس از تقدیم دادخواست، گواهی فوق را به دادگاه صادر کننده ارائه ننماید. (رفع اثر در این شرایط مبتنی بر درخواست فرد مقابل است.)
• در صورتی که طرف مقابل تامین مناسب با موضوع دستور موقت ارائه دهد.
• حالتی که جهت اجرای دستور موقت مرتفع گردد.
• در فرضی که عدم حقانیت خواسته فرد در دادگاه صالح اثبات گردد.

نکاتی که باید راجع به دستور موقت بدانید

1. درخواست دستور موقت یک درخواست تبعی است و مبتنی بر یک دعوی اصلی است.
2. در صورتی که قرار دستور موقت به نفع خواهان صادر گردید به معنای اثبات حقانیت وی در دعوی اصلی نیست. نقطه مقابل این جمله نیز بیان می دارد که اجرای دستور موقت علیه فرد مقابل به معنای عدم حقانیت وی در دعوی اصلی نخواهد بود.
3. اجرای دستور موقت مبتنی بر قرار تامینی مناسب می باشد.
4. دادگاهی که به دعوی اصلی رسیدگی می کند صلاحیت رسیدگی به درخواستی که حین دعوی مطرح شده است را دارد در غیر این صورت، صلاحیت رسیدگی به دستور موقت در اختیار دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوی را دارد.
5. اجرای دستور موقت مستلزم تایید رییس حوزه قضایی است.
6. رسیدگی به این درخواست مستلزم پرداخت هزینه دادرسی معادل هزینه دادرسی در دعاوی غیر مالی است هر چند موضوع خواسته یک مال با ارزش مادی باشد.
7. قبول یا رد کردن این درخواست قابلیت اعتراض، تجدیدنظر و فرجام ندارد اما فرد می تواند ضمن اعتراض و درخواست تجدیدنظر نسبت به قبول یا رد دستور موقت نیز اعتراض کند با این حال در مرحله فرجام خواهی و حتی به همراه دعوی اصلی قابلیت رسیدگی نخواهد داشت.