بهترین وکیل اعاده‌ی دادرسی حقوقی*غرب تهران*

وکیل متخصص اعاده‌ی دادرسی حقوقی در تهران  : شاید برای شما هم پیش آمده باشد که به جهتی از جهات قانونی احساس کنید حکم صادره از یک دادگاه حقوقی اشتباه بوده و نیاز به بررسی مجدد و اصلاح دارد. در چنین شرایطی باید دادخواست اعاده دادرسی حقوقی را تنظیم نمایید. از آنجا که دادخواست اعاده دادرسی بر خلاف اصل قطعیت احکام صادره از دادگاه هاست و اعتبار آنها را زیر سوال می‌ برد بنابراین صرفاً در شرایط خاص و محدودی مورد پذیرش مراجع حقوقی قرار می گیرد.

وکیل برای امور اعاده دادرسی

وکیل اعاده دادرسی حقوقی همان فردی است که می تواند با استفاده از تبحر و تجربه خود در این زمینه و با استناد به مواد قانونی موجود شرایط لازم برای پذیرش دادخواست شما در دادگاه مورد نظر را فراهم کند. بنابراین اگر مجدداً نیاز به بررسی یک پرونده در دادگاه دارید بهتر است حتماً با وکیل متخصص حقوقی مشورت نمایید و از مشاوره حقوقی استفاده نمایید.

بهترین وکیل اعاده‌ی دادرسی حقوقی

انواع اعاده دادرسی حقوقی

با توجه به مواد مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی می توان اعاده دادرسی را شامل دو نوع رسیدگی دانست. اول اینکه امکان دارد جریان دادرسی پرونده اصلی به اتمام رسیده و حکم قطعی نیز در خصوص آن صادر شده باشد که شما برای این کار ملزم به تنظیم دادخواستی جداگانه در قالب اعاده دادرسی هستید و از این حیث آن را اعاده دادرسی اصلی می نامند اما در برخی از شرایط ممکن است شما در زمان بررسی پرونده ای که مشمول قطعیت حکم نشده است درخواست اعاده دادرسی نمایید. در این صورت به آن اعاده دادرسی حقوقی از نوع طاری گفته می شود.

جهات اعاده دادرسی حقوقی

منظور از جهات اعاده دادرسی همان دلایل و اسنادی است که باعث می‌ شوند تا شما بتوانید بررسی پرونده را یک بار دیگر از دادگاه مورد نظر درخواست کنید. دادخواست شما صرفاً در مواردی مورد پذیرش دادگاه قرار می گیرد که مشمول یکی از موارد زیر باشد:

  1. موضوع حکم مورد ادعای خواهان نبوده است. به عنوان مثال: شما خلع ید را از دادگاه درخواست کرده‌اید اما حکم صادر شده در خصوص پرداخت اجرت المثل است.
  2. میزان خواسته‌ مورد نظر شما کمتر از مبلغی باشد که در دادگاه مورد حکم واقع شده است به عنوان مثال: شما در یک پرونده مالی درخواست اخذ ۲۰ میلیون تومان پول را داشته اید اما دادگاه به پرداخت مبلغی بیشتر از این مقدار حکم داده باشد.
  3. حکم صادر شده در تناقض با اصل یا ماده ای باشد که دادگاه در پرونده نهایی ثبت نموده است؛ برای مثال: دادگاه ممکن است حکم به نامشروع بودن جهت یک معامله بدهد اما طرفین را ملزم به انجام تعهدات خود در خصوص آن معامله نماید.
  4. هنگامی که در همان دادگاه حکم متفاوتی برای پرونده ای مشابه صادر شده باشد.
  5. چنانچه یکی از طرفین بتوانند ثابت نمایند طرف دیگر برای اثبات حقانیت خود از اسناد جعلی استفاده کرده است.
  6. در صورتی که پس از صدور حکم، اسناد و مدارکی به دست آیند که نشان دهد حکم صادر شده اشتباه بوده است.
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *