قرار اناطه حقوقی و 5 نکته صدور قرار

قرار اناطه حقوقی یکی از مهم ترین ساز و کارهایی است که می تواند در تحقق عدالت مؤثر واقع شود. دعاوی حقوقی به اشکال و عناوین گوناگونی مطرح می شوند و در این میان قرار ها و احکام متعددی از سوی دادگاه صادر می گردد. یکی از مهم ترین قرارهای صادره از سوی مراجع قضایی، قرار اناطه است.خوب است بدانید که قرار به تصمیمات دادگاه اشاره می کند و ساز و کار آن با حکم متفاوت است.

صدور قرار اناطه حقوقی در راستای صلاحیت قانونی دادگاه ها مطرح می شود و به موجب آن صلاحیت رسیدگی دادگاه ها محدود شده و در مقابل رسیدگی به دعاوی تخصصی تر می گردد. در ادامه با وکیل فرنیان فر همراه باشید.

قرار اناطه حقوقی به چه معناست؟

تصور کنید که یک دعوی در دادگاهی جریان دارد و در میانه ی دادرسی موضوع جدیدی در پرونده احراز می گردد که از نظر قانونی باید به آن رسیدگی شود، اما رسیدگی به این موضوع در صلاحیت قانونی دادگاه رسیدگی کننده قرار ندارد. از سوی دیگر رسیدگی به این موضوع و حکم مربوط به آن در حکم دعوی اصلی مؤثر بوده و ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر  دارند. صدور قرار اناطه حقوقی راهکاریست که قانونگذار ایران در چنین مواقعی در نظر گرفته است.

اناطه در لغت به معنای منوط کردن و موکول کردن به امر دیگری می باشد. اصطلاح اناطه ریشه ی فقهی دارد و از این طریق به قوانین ما راه یافته . از نظر حقوقی قرار اناطه به معنای توقف موقت در جریان رسیدگی پرونده ی اصلی و موکول کردن آن به اثبات امریست که در صلاحیت قانونی دادگاه دیگری قرار دارد.

در چنین شرایطی ذینفع، بایستی دعوی مورد نظر را در دادگاه صالح اقامه نماید و مراحل قانونی مورد نیاز آن را انجام دهد. پس از صدور حکم نهایی این دعوی، رسیدگی به دعوی اصلی مجددا به جریان می افتد. بدیهی است که حکم دعوی ثانویه در صدور حکم دعوی اولیه تأثیرگذار خواهد بود و می تواند به  آن جهت بخشد.

5 نکته ی مهم در رابطه با صدور قرار اناطه حقوقی

1. صدور قرار اناطه مختص دعاوی حقوقی نیست و در رابطه با دعاوی کیفری و دعاوی دیوان عدالت اداری نیز شاهد صدور قرار اناطه می باشیم .
2. در رابطه با قرار اناطه حقوقی دعوی دوم می تواند علاوه در سایر دادگاه ها از طریق شورای حل اختلاف، دادگاه خانواده و انواع کمیسیون ها و هیئت های رسیدگی مطرح شود.
3. صدور قرار اناطه مختص شرایطیست که پرونده در جریان رسیدگی باشد . در صورت اعلام ختم دادرسی و به دنبال صدور حکم نهایی امکان صدور قرار اناطه حقوقی وجود ندارد.
4. بر اساس ماده ی 332 قانون آیین دادرسی مدنی، قرار اناطه حقوقی قابل اعتراض نمی باشد.
5. در صورتی که در مدت زمان قانونی تعیین شده اقدامی جهت قرار اناطه و طرح دعوی ثانویه صورت نپذیرد، پس از منقضی شدن زمان معین شده، رسیدگی به پرونده ی اصلی آغاز می گردد. بدیهی است که در چنین شرایطی موضوعی که برای آن قرار اناطه صادر شده اهمیت خود را از دست می دهد و نتیجه ی آن هیچ تأثیری در روند دادرسی پرونده نخواهد داشت. طبیعتا چنین شرایطی می تواند احتمال صدور احکام غیرمنصفانه را افزایش داده و حقوق افراد را در معرض تضییع قرار دهد. با چنین وصفی بهتر و بیشتر می توان به اهمیت قرار اناطه پی برد.

ارائه مشاوره حقوقی و پیگیری پرونده

صدور قرار اناطه حقوقی از مواردیست که در جریان رسیدگی بسیاری از پرونده ها به چشم می خورد. قانونگذار ایران به منظور حفظ حقوق افراد و تخصصی کردن رسیدگی های قضایی، صلاحیت قانونی دادگاه ها را تفکیک کرده و برای هر موضوع دادگاه خاصی را در نظر گرفته است. قرار اناطه راهکاریست که به منظور رسیدگی دقیق تر و تخصصی تر دعاوی پیش بینی شده و احتمال صدور احکام اشتباه و غیر عادلانه را به طرز فوق العاده ای کاهش می دهد.

علی رغم مهم ترین مواردی که در رابطه با صدور قرار اناطه حقوقی ذکر کردیم، جزئیات و نکات قانونی بسیار بیشتری وجود دارد که در روند پرونده ی شما موثر خواهد بود حضور یک وکیل حقوقی متخصص و مجرب با تسلط بر قوانین و مقررات این حوزه می تواند پرونده ی شما را در مسیر قانونی درست قرار دهد و بهترین نتایج را در کوتاه ترین زمان برای  شما رقم بزند.